Mieczysław Krzywicki - Monografia Motyli Dziennych Polski

Papilionoidea i Hesperioidea /Lepidoptera/


Wstęp

Rozwój piśmiennictwa dotyczącego fauny motyli w Polsce zapoczątkowali w połowie ubiegłego stulecia M. Siła-Nowicki i T. Żebrawski. W późniejszym okresie pojawiało się coraz więcej prac faunistycznych. Wyniki tych prac ujął /1929-1930/ J. Romaniszyn w syntetycznym opracowaniu: Fauna Motyli Polski /153/.

Upłynęło prawie 50 lat, zaistniało w tym okresie wiele różnorodnych zmian. Zmieniły się granice naszego kraju, zaszły zmiany klimatyczne, działalność człowieka związana z rozbudową przemysłu i rolnictwa wprowadziła do gospodarki przyrody daleko idące, często nieodwracalne zakłócenia. Wszystkie te elementy wpłynęły w istotny sposób na faunę motyli Polski. Dogłębniejsze badania ujawniły występowanie gatunków nie obserwowanych do czasów Romaniszyna. Wyodrębniono szereg nowych gatunków, niektóre potraktowane iako podgatunki. Inne wykazano błędnie. Z różnych przyczyn na liście gatunków znanych obecnie w Polsce przybyło 17 gatunków, a ubyło 11 w stosunku do wykazanych przez Romaniszyna.

Proces zmian trwa oczywiście i nadal. Główną cechą charaktery­styczną dzisiejszej fauny motyli jest szybka regresja niektórych gatunków oraz ogólne zmniejszanie się ilościowe, głównie wskutek redukcji środowisk występowania. Proces ten jest obecnie szybszy niż był kiedykolwiek. Można przypuszczać, iż wpływ działalności człowieka będzie powodował coraz szybsze i coraz istotniejsze zmiany.

Wymienione przyczyny skłoniły mnie do opracowania stanu fauny motyli dziennych w Polsce w chwili obecnej. Wydaje się, iż praca ta pozwoli na uchwycenie stanu fauny na pewnym, określonym etapie zmian, etapie początkowym okresu, w którym zmiany będą zachodzić szybko i gwałtownie.

W pracy uwzględniono jedynie tzw. motyle dzienne, byłoby wskazane opracowanie również innych grup motyli.

Chciałbym podziękować prof. Stanisławowi Adamczewskiemu oraz prof. Józefowi Razowskiemu za przejrzenie pracy oraz udzielenie rad i wskazówek. Pragnąłbym również podziękować tym wszystkim, którzy z dużym nakładem pracy przekazali mi informacje faunistyczne z wielu rejonów kraju, a głównie prof. A. Lewandowskiemu z Poznania, p. Z. Śliwińskiemu z Łodzi oraz p. R. Szporowi z Dzierżoniowa. Serdeczne podziękowania składam również p. M. Bielewiczowi z Bytomia, p. J. Buszko z Torunia, p. K. Chrostowskiemu z Biecza, p. A. Kochanowskiemu z Poznania, p. A. Kokotowi z Wrocławia, p. Z. Michałowskiemu z Poznania, p. E. Palikowi z Krakowa, p. K. Sławińskiemu z Poznania oraz p. K. Śliwie z Poznania.


Spis treści